Ang Talambuhay Ni Ariel Presto

Nang Ako ay Nag-JSprom

Dito ng simula ang buhay ni Ariel Presto. Ipinag lihi daw ako n nang nanay ko sa mansanas na pula noong pinag bubuntis nya ako. Ipinanganak ako nang nanay ko sa Antipolo Rizal. Lola bite ko ang madrastang nag paanak sa nanay ko. Kaso nung bata ako ay di ako na binyagan sapagkat pa iba iba siya ng relihiyon ang napasukan niya. Pero na bawtismohan na ako.

Naaalala ko pa noong akoy bata pa ang saya nang aming buhaymag kakasama kaming lahat sa pag lalaro pamamasko. Ang aking kuya ang kasamako sa pag lalaro ng text card. Sa pag sapit ng gabi binabasahan ako ng ate ko nang ibat ibang fairy tales para makatulog ako.

Sa unang pag pasok ko sa antas nang grade 1 sa school ay meron agad akong nakaaway, kaya naiinis ako. Pero marami din naman akong mga nagging kaibigan.

Minsan nga nakita kung inaaway nang tatay ko ang nanay kokaya umiyak nalang ako nang umiyak dahil ayoko na nag aaway silang dalawa. Naalala ko pa nung sinasabunutan ako ng tiya ko. Kaya nagalit ang nanay ko ng nalaman ito. Nag madali ang nanay ko na mag punta at sinampal nang nanay ko ang tiya ko. Saka lang atanggal ang kamay nito sa akin.pinaalis kami sa tinitirhan naming dahil sa tiya ko ang inuupahan naming, pag lalaba lang ang trabaho nang nanay ko. Tatay ko naman ay isang mason at karpintero. Minsan naman nag lalako ng isda ang nanay ko.kaya minsan nasama ako , ako ang taga abot ng sukli nila.at pag nag lalabada ang nanay ko ay isinasama niya ako pero tuwing sabado lang.

Me with my friends

Nag laho na ang lahat nang yon ng lumayas ang nanay ko nang gabing natutulog kaming mag kakapatid pati tatay ko. Sa kadahilanang sinasakyan siya nang tatay ko. Kinabukasan iyak ako nang iyak kaya nahinto ako sa pag aaral.  Para hindi ako malungkot isinama ako nang tatay ko sa kapatid nito doon na ako iniwan ang sabi nya ay may bibilhin lang yun pala ay hindi na babalik. Pero ang diyan ang tita ko nag punta kami nang mall para ipamili ang nang gamit tulad nang damit sapatos at gamit sa eskwela tapos binigyan ako nang game boy para hindi ako mainip.

Pinag aral ako nang tiya ko sa probinsya sa samara. Masaya ang tiya ko sapagkat nakita niya na ako ay masaya. Nakita ko ang ibat ibang tanawin gayundin ang mga bundok banahaw, bulkang taal at bulkang bulusan. Tumigil kami sa matnog sorsogon. Bumaba kami nang bus at lumipat kami sa barko. First time kung makasakay ditto kaya manghang mangha ako. Pero gabi na di na kita ang tanawin sa dagat kaya natulog nalang ako ginising nalang ako ng tiya ko noong nakarating na kami sa samar sa look ng allen. Sumakay na kami ng bus at mga ilang minuto ay nakarating na kami sa bahay na tiya ko.di ko alam ang sinasabi nila dahil iba ang salita nila dahil visaya sila pero nag kalaon ay naintindihan kuna din sila.

nakaw na kuha ng kaklase ko

Barkada ko

Doon na ako nag aral .. maraming pagsubok ang kinaharap ko. Nabanga ako nagkasakit. Noong namatay ang tiyo ko ay nalunkot ako. At nang akoy nag high school na nag kagusto agad ako sa isang babae kaya niligawan ko ito at  napasagot ko naman sya. Kaya palagi kaming nag dedate ang pangalan niya ay daryl, nung lumipat siya ay lumipat di ako natapos naming ang 1^st yr hanggang 2^nd yr. ngunit nalaman kung umuwi ang kapatid ko kaya natuwa ako. Pero d na ako natutuwa sa kanya dahil may kadhinihingi sakin gaya ng pera at kung anu ano pa. naiinis ako sa kanya para bang nais niyang kunin ang lahat sa akin. Pero sinabi niya sa akin na alam nya kung nasan ang nanay naming ay nag patuloy ako ng 3^rd yr. nag loko ako ng isang buwan dahil sinama ako nang kuya ko sa nanay ko nakita ko ang nanay ko at ang ipinalit niyang asawa nainis ako pero napag tanto ko na maayos naman ang buhay nang nanay ko sa San Pablo.
 Kaso ang kapalit noon ay 2yrs akong tambay sa nanay ko pero pag may trabahong inaalok saakin ay tinatanggap ko, naranasan ko na rin mag layas dahil sa paratang ng aking tatay tatayan. Pumunta ako g maynila na walang pera at kung maitatanung ninyo kung paano ako nakarating nang maynila ay nag 123 lng ako dahil wala nga akong pera. Naranasan kung matulog sa tabi ng kalsada ilalim ng tulay jeep at iba pang lugar at sasakyan. Sa pag kain naman ay nag didilihensya ako. Pero mag kalaon ng dalawang linggo ay umuwi narin ako nag tataka ako kung bakit wala manlang silang pakiaalam. Keya di  kuna ulit unulit na mag layas

Fearless group

Dito na ako nag  aral sa San Pablo kaya inasikaso ko ang lahat ng kinakailangan sa pag pasok sa school kya nakapag enroll ako sa dizon high marami na akong nakilala at mataas naman ang nakukuha kung grade natappos kuna ang 3^rd yr at kasalukuyang ako ay graduating..

YAN ANG AKING BUHAY

Ang Talambuhay ni Maria Cristina Salac

Ako at ang aking kapatid

Hunyo 24, 1995 ng tanghali isinilang ang pangatlo sa mag kakapatid na si Maria Cristina Salac sa Brgy. San Gabriel lunsod ng San Pablo. Nag dulot si Cristina na labis na kagalakan sa kanyang mga magulang sabi ng ina ko ay maliit pa lamang ako ay napakabait ko nang bata at hindi iyakin.

4 months ako dito

       Nang sumapit daw ako sa edad ng 2 , nag karoon daw akp ng hapo. Hapong di pinatagal nang aking magulang agad nila akong dinala sa pribadong doctor upang maolunasan ko ang aking dinaramdam. Gumaling ako sa tulong at awa ng panginoon gumaling nang napaka bilis at habang akoy lumalaki binansagan ako nang aking lola na Paner dahil kahawigin ko daw si Cristina Paner na isang artista. Dala po nang kahirapan hindi po ako nakapag kinder.

            Sa edad na 6 tinanggap ako sa unang baiting bagamat takot at pangamba  nasa dibdib ko nkapasa ko ahit bata pa. Natapos ko ang ika dalawa at ikatlong baiting ng maayos kong kinayanan. Ang guro ko na primera kalapang sumapit sa akin na binato ako ng pambura ng pisara. Hanggang akoy nasa ikaapat na baiting ditto nahasa ang isipan ko at dito nahasa rin ang isipan ko sa pag tula at napabilang ako sa paglaban sa sabayang bigkasan. At dumating ang sandaling nasa ika limang baiting na ako ditto dumating sa amin ang matinding suliranin. Suliraning di minsan saakin ay nakaapekto bagkus nilalabanan ko ang hamaon na ito ng buhay. Hanggang sa dumating na ang sandaling nasa ika 6 na baiting na ako ditto ko rin naranasan na paminsan ay walang baon dahil sa kakulangan nga n gaming pamilya ngunit hindi ito nagging hadlang sakin upang makapag tapos ako sa elementarya. Ang lahat nang ito palibhasay masipag at na bata ako simula pa ng nasa  ikalimang baiting ay binigan pa ng mga guro ng pang recess. Sumapit na ang sandali ng aking pag tatapos di ko ito malilimutan ang mga dagok ng buhay na pinagtiisan ko sa kayat ng mga sandaling inilaan ko ang aking magulang ng bulaklak luhaan  ang pag lapit ko sa aking ina.

            At dumating ang sandaling narrating ko ang secondarya. Sa paralang Col. Lauro D. Dizon Memorial National High School nag aral ako at napabilang sa pangkat hl kinakabahan nung una dahil sa hindi pa sanay sa bayan naranasan ko din na inihahatid ako ng magulang ko at syempre nag aaaral akong mabuti naranasan ko din na ang baba nang aking mga marka sa mapeh pero sa mga major subject ko ay matataas nag taka nga ako eh.. at kahit ganun lalo kong pinagbuti ang aking pag aaral kahit nasa mababa akong pangkat at kung minsan ay nag dadanas ako nang walang baon dahilan sa marami kaming nag aaral hindi rin ito nagging hadlang sakin ang mga ito dahil alam ko na pag subok lamang ito at nasa unang level palang ng pag subok kayat lalo kung tinatagan ang aking loob. Sa paglipas ng panahon marami ring ang naranasan ko nung first year ako andun yung mga times na cha chinise garter pa kami kasi bata pa an gaming mga kaisipan noon kaya nagawa ko yung mga bagay bagay nay un.

            Hanggang sa dumating na ang araw na nasa 2^nd yr na akonapabilang ako sa pangkat J ibat ibang mukha muli ang aking nasalamha at ibat ibang ugali. Nung una tahimik pa ako noon kasi nahihiya pa subalit ng makailang araw ay nag kakilakilala na kami naranasan ko rin na walang baon kasi insane exam naming ayaw kung maiwan sa aming mga leksyon at pahirap na ng pahirap ang amng ginagawa tulad ng sa T.L.E nanahi kami ng short at di naman ako maalam manahi. Di kuna alam ang gagawin ko naiyak na nga ao minsan naiisip ko gusto ko nang tumigil dahil talagang hindi kina kaya at natapos nga yung pananahi hindi ako sumuko at ito yung time na pinaampo kame ng nanay ko dahil sa kakulangan ng financial na patitigilin kami at inihatid kame n gaming magulang sa taong kukopkop sa aminupang mapag aral kames a una umiyak kame subalit ng makailang araw pa lamang ay hindi na naming kaya dahil naramdaman namen nahindi rin nila kaya nag danas kame na nag lalakad pag pasok at walang baon pumunta nga noon si inay umiyak ako dahil nahihirapan na ako at napag isip ng nanay ko na kunin kame at lalong nag pursege ang  aking ina sa nagtatrabaho doble dobleng kayod mapag aral lang kami.

            Naranasan ko ring sumali sa talumpatian na nag saulo ako kadagabi. Nainis nga ang kapit bahay naming sabi sakin wag daw akong mingay magpatulog daw ako. Di ko yun pinansin bagkus lalo q pang pinag ayos ang pag tula at nagsimula na nga akong lumabankinakabahan ako ang mga kalaban ko ay nasa mataas na pangkat at ako lang ang nasa mababang pangkat at kinakabahan ako yun ang nagsimula na nga ang pagtula maya maya rin ay sinabi na ang 3^rd at science ang nakakuha 2^nd science ulit at ng tawagin na ang 1^st di ko ito inaasahan pati nang aking mga kalaban. At kinabukasan ay sasabitan ako tyaka naman kame nawalan ng pera kaya nang hiram ang nanay ko sa aming kapit bahay at nasabitan ako malaking karangalan ito sa akin at sa aking mga magulang.

Noong third year ako

            At dumating na ang araw ng 3^rd yr napabilang ako sa pangkat H pinag buti kong muli ang aking pag aaral naranasan ko ng mag js naiyak pa nga ako dahil sinabi ng teacher ko na mag labada ako para makasama ako sa js  at nag ka pera kami at nakaabot ako. Ditto naranasan kong ma inlove at mag ka crush pero hindi ako nag bbf kasi nag aaral pa ako at masyado pa akong bata para sa ganoong sitwasyon, kinikilig dahil indi naman maiiwasan yun dahil alam ko na isa rin yun sa inspiration ko kahit na ang kong napagdadaanang pag subok. Parang libangan ko lang ang ganung mga bagay.

            At dumating na ang 4^th yr sa pangkat na F yun dahil sa pag susumikap ko tumaas naman ang aking antas ibat iba na naming pakikisama nag kakakilala kami masaya pala ang maging 4^th yr . madame din akong naranasang saya sa kabila ng lahat at inaasahan ko sa tulong ng panginoon na maabot ako ng kolehiyo at maging ganap na isang guro.

Ako ngayon

Mga kachurchmate ko

            Nag papasalamat ako unang una sa Diyos dahil hindi niya ako pinabayaan mula pagkabata. Sa aking mga magulang na nagging gabay at nagging inspirasyon sa anumang problemang dumating sa buha namn. Gayun din sa aking mga guro na pumanday sa aking isipan utang ko sa kanila ang aking kaalaman. Gayun din sa isang taong inspirasyon ko sanay maramdaman nya na isa sya sa napakalaking bahagi ng buhay ko.  AT YAN NG AKING BUHAY

Ang Talambuhay ni Rafael Marco M. Aquino





Ang aking larawan

 

Ako si Rafael Marco M. Aquino nasa ikalabing pito taong gulang, ipinanganak noon March 7, 1993 sa San Pablo City. Nakatira kami sa San Marcos. Anak ng mag-asawang Dominador Aquino at Edna Aquino, panganay sa anim na magkakapatid. Ako ay nasa ikaapat na antas sa hayskul sa paaralang Col. Lauro D. Dizon Memorial National High School. Si Donna Aquino ang sumunod sa akin, siya ay nasa unang antas sa kolehiyo sa paaralang Laguna State Polytechnic University sa kursong B.S. Biology. At ang pangatlo naman sa aming magkakapatid ay si Elaine Angela Aquino, siya ay nasa ikatlong antas ng hayskul kung saan ako napasok. Siya ay may edad na labing lima. Si Marco Antonio Aquino naman ang pangalawa. Siya ay nasa edad na 13 taong gulang. Nagaaral nama siya sa PACO Catholic School sa tulong ng aking tiyahin si tiya Leonora Aquino kapatid ng aking ama. At ang ikalima naman sa aming magkakapatid ay si Marco Valente Aquino may edad na labing isa. Nasa ikaanim na antas sa elementarya. At ang ika anim naman sa aming magkakapatid ay si Ruth Margareth Aquino, siya ay nasa edad na anim na taong gulang kung saan siya ay nag-aaral sa mababang paaralan ng San Marcos Elementary School.



Ako at ang aking tiya at pinsan



            Nagsimula akong mag-aral sa mababang paaralan ng San Marcos Elementary School kung saan marami akong naging karanasan noong grade 1 dahil ito ang pinaka mahalagang araw ko dahil ito ang kaunaunahan ko pag pasok sa paaralan marami akong naging kaibigan at pag sapit ko nang grade 2 naman ako ay hindi na naiilang sa pag pasok kasi medyo nasasanay na ako at may nakilala ako mga bagong kaibigan noong ako ay grade 3 naman ako  mas lumawak na yun ka isipan ko kaysa nung mga nkaraang taon grade 4 naman ako dito ako nag simulang mag binata kasi ako ay tinulian kasama mga kaibigan at mga pinsan ko marami na ako natutunan noon grade 5 naman ako natuto akong makilahok sa mga kompetisyon ako ay sumali sa baseball team sa paaralan namin at ito ay ginaganap sa sta Maria Magdalena elementary school kmi ay nasa pang apat na pwesto sa buong division at doon ko napatunayan na kaya kong maglaro at lumahok sa mga sports completion at noong nasa grade 6 naman ako masaya ako noon kasi makakapagtapos na ako ng elementary napaka saya ko noong araw ng aming graduation day kasi noon lang ako naka akyat ako sa entablado at Masaya ko tinanggap aking diploma.



Ako at ang aking pinsan



Magkahalong saya at kaba ang naramdaman ko noong unang araw ng klase ko sa hayskul. Sa paaralan ng Laguna College ako unang naghayskul tinapos ko lamang ang first year doon. Noong unang pasok ko sa LC nakakapanibago sa pakiramdam kasi sa una, at lalo na unang pasok ko wala akong kakilala na pwedeng kausapin at tanungin pero habang tumatagal medyo marami na akong nagiging kaibigan at kakilala. Natapos na ang taon at nagbigayan ng class card at nakita ko na meron akong bagsak na dapat mag summer class sa bakasyon upang makapasok ako sa second year. Nagsummer class ako sa paaralan ng San Pablo National High School at ako ay nakapasa naman, tapos sinabi sakin ng tatay ko na ililipat nila ako ng ibang paaralan na papasukan ko gusto nila ay sa Liceo De Calauan pero hindi ako pumayag dahil wala naman akong kakilala doon kaya  napagpasyahan kung sa Dizon High School ako pumasok kasi marami na akong doon kakilala at doon din napasok ang aking mga kaibigan.

Sa pagpasok ko ng 2^nd year sa unang pagkakataon ay madami agad akong nakilala at mga naging kaibigan ko doon at marami akong natutunan tulad ng hindi pagpasok at pag cutting sa klase at natuto rin akong mag computer dahil tinuruan ako ng aking mga kaibigan.

Hanggang sa maadik ako sa paglalaro ng mga online games. Natapos ang taon bigayan na  ng class card. Nakita kong marami akong bagsak at tatlong subject lamang ang aking ipinasa. Ang mga subject na ito ay ang English, Science at Values at yung iba naman ay bagsak na kaya ako ay bumalik ulit sa 2^nd year. Ang laking galit ng aking ,mga magulang ng malaman nilang bagsak ang aking mga marka.



Ang aking larawan



Noong pumasok ako ulit ng 2^nd year ay ganun parin ang ginawa ko hindi pa rin ako pumasok sa klase at sumama ulit ako sa aking mga dating kaklase. Parehas lang din ang aking ginawa at wala kaming sawang tumambay sa mall at gumagala at paminsan minsan kami ay napunta sa bahay ng kaklase ko para magpalipas ng oras at pagkatapos ito ay nadiskubre ng mga magulang ko kaya pinagpasyahan nila na patigilin ako sa pag-aaral upang sa susunod na lang na taon ako papasukin.

At dahil sa wala akong ginawa noong ako ay tumigil tinulungan ko nalang ang tatay ko sa pagtatrabaho. At sa tuwing magkasama kami lagi na lamang niyang sinasabi na sayang ang dalawang taong na aking sinayang. Pumasok ako ulit sa ikatlong pagkakataon sa 2^nd year at doon nagtino na ako. Sinunod ko ang payo sa akin ng aking tatay. Ngunit isang araw niyaya ako ng aking kaklase na magtry-out sa basketball. Sa kabutihang palad nakasali ako sa koponan ng Dizon high. Noong una akala ko hindi ako mapipili dahil mas malalaki at may edad ang mga nag try out pero ginawa ko ang lahat para mapili ako at makasama ang kaibigan ko. Kami ng kaibigan ko ay naging miyembro ng koponan ng basketball sa Dizon high. Kami ay lumaban sa Bagong Bayan Gym at ang nakuha lang naming award ay second place at dun ako nawili ako maglaro ng maglaro ng basketball at naipasa ko na ang second year natuwa ang aking mga magulang noong nalaman nilang nagbago na ako.

Noong bakasyon din ako ay sumali ako sa pa liga ng baranggay namin ako ay kinuha ng ka kilala ko para mag laro ng basketball sa team na sa baranggay naming marami sumali sa koponan pero kami pa rin ang nanalo sa larong iyon ako ay binigyan ng medal bilang rookie of the year junior division masayang masaya ako noon

Noong third year naman ako ay naranasan ko ang kauna unahan kong pagsali sa JS prom marami akong naisayaw ng gabing yun araw at sa  awa ng diyos nakapasa ako ng third year at naging fourth year naman ako.

Ngayon fourth year na ko. Ako ay lubos na nagsusumikap upang makapasa at para makakuha ng mataas na marka at sa ganon ay magandang kurso ang aking mapag aralan upang pag katapos ko mag aral makahanap ako ng magandang trabaho para matulungan ko naman ang aking magulang at mga kapatid.





Ako at ang aking team mates



talambuhay ni Alyssa Miguel

         

           

ako nung baby

            Ako si Alyssa Miguel na pinanganak noong June 30, 1995. Apat kaming mag kakapatid dalawa lalaki at dalawang babae ako ay bunso. Nang ipinanganak ako ay napakaiyakin ko daw sabi ng mommy at daddy ko.

            Noong nag grade 1 ako lagi akong napapagalitan ni mommy dahil sa pag gising sa umaga. Grade 1 palang ako ay tamad na ako pero misan masipag. Sa school lagi akong hinahatid ni mommy sa school pag nasa school ako makulit ako kaya lagi akong napapagalitan ng teacher ko. Pag breaktime naman masaya ako kasi kakaen nanaman ako. Pag katapos ng breaktime mag aaral naman kami masaya naman ako nung nag grade 1 ako.

ako at si iara

            Nang High School ako ditto nag dalaga ako dito maraming masayang bagay na ginawa ko. First year ako sa rizal ako pumasok wala pa ako masyadong ka close nun ,nakilala ko si Marie Cris nagging best friend ko sya. Nakilala ko rin sina jhamille monica at mariane kila monica kami nakain sa tanghali nakilala ko rin si khate n kung saan ay nakaaway ko at inagaw ko daw ang bf nya.eh best friend ko lang naman ung bf nya.pero nag sorry din sya.

            Nang 4^th yr na ako nagging 4f na ako bumaba ang section ko hindi na kasi ako nag aaral ok lang kasi atleast ditto mababait ang classmate ko nung una akala ko hindi ko sila magiging ka close pero habang tumatagal unti unti ko silang nagiging ka close. First day ang lagi q lang kasama ay si femia at margean minsan may oras na ayaw kung kasama si femia kasi pag mnsan iba ang ugali nya .

ako at si marivic

ako at si femia

ako

            Makalipas ang ilang araw lagi kamin nasa Sn. Benito hindi alam nang magulang pero lagging nasa isip ko pag nalaman ni mommy pagalitan ako. Itong mga oras na ito ay wala n gang dalawang kuya ko. Si kuya niel nasa Saudi at si kuya mc nasa dubai. Di ko akalain na makakapunta sila sa ibang bansa, nakakamiss sila kasi walang nag tatangol sa akin pag pinagagalitan ako ni mommy kasi si kuya niel lang lagi ang aking kasundo. Ok naman ang buhay naming ngayon kasi dahil sa dalawa kung kuya. Hindi ako sumama sa js dahil hindi kasali ang best friend kong si iara.pero ayos lang madami kasing masasayang nangyari sa akin. nung hindi ako sumali sa js malungkot kasi hindi ako kasali.ang isang kong friend na si marivic kasali siya sa js .ng mtapos ang js magkakasama na uli kame magbabakarda .dito kung san na naman kame nag punta.maka.ilang araw nalaman ko na failed ako sa science.how sad kasi gawa noon. hindi kasi ako nagpapapasok kasi nadadala sa ibang barkada.nang malaman ko nalungkot ako syempre pero sabi ko pag.aayusin ko na lang sa ibang subject.ng malaman ng magulang ko napagalitan ako. dito naisipan kong hindi na pumasok pero sabi ko sa sarili ko saan ako pupunta nito kung titigil na ako sa pag,aaral ko..humingi ako ng advice sa mga bhest ko lahat ng payo nila sinunod ko...buti na lang at isa lan ang bagsak ko kung hindi ay yare na talaga ko nito kila daddy..si kuya niel lagi niya akong pinagsasabihan na mag-arl ng mabuti sa college daw kasi mahirap pero kung pagbubutihan ko daw madali lang yun.feb.26.2011 nag,concert kame yung sa church kasi fundracing namen para lahat kame eh makasama nakakatuwa kasi gabi ginanap hehe masaya ang concert namen salamat sa lord naging successful ang aming concert ng matapos na dito nag party na kame ng mga youth ginagawa namen picturan,at kung anu-anu pa.kinabukasan ay linggo kada liggo nasimbs ako si ate at ang asawa ni kuya mak.araw-araw lagi kameng masaya ng family ko im happy bec, ila ang naging family ko gipit man kame minsan magkakasama pa din kane walang iwanan parang barkada lang ea noh haha im so thankfull talaga thanks god.ng nag.march na marami pang happy memories dumting sa life ko ihh isa na dito yung magkasama kame ng boyfriend ko ihh hehe happy ako pero kaya lang nung dumating ang hapun nakipagbreak na ko kasi naisip ko ito na yung time na kailangan ko amang maging single ayoko muna kasi pangpdagdag sakit sa ulo lang pag nag,aaway,,,kaya pinili ko na mag,isa muna ako kahit masakit pinilit kung tanggapin yun hehe yun nag,2011 na wala pa din ako bf ng dumating ang jan,23,2011 ex ko nakipagbalikan saken im happy ksai mahal ko pa siya at take note mahal din niya ako hehe mahal namen ang isat isa tama na un dito happy ako sa kanya kasi siya yung tipong hindi agad nagaglit pag nagwa ako akong hindi maganda pinagsasabihan lang niya ako .dito pag walang pasok lagi kaming magkasama pero nung nahawakan ko yung cellphone niya my god may nalaman ako ang sakit uber pero sabi niya friend na lang ang turing niya dun hindi pa din ako naniniwala eh di ayon nagalit ako sa kanya hindi ko siya pinapansin pero gumawa siya ng paraan para mapansin ko siya nung ginawa niya wow napaanu akoy hehe un dun pinansin ko na siya close na uli kame...kasu ang problema hindi ako pwede mag.bf nun kaya palihim kame hmfp...feb,23,2011, firstmonthsary namen hehe hindi kame nagkita nito kasi im so busy in school...makalipas ang ilang arw ng 2months na kame yan dito nagkita na kame hehe happy kasi binati niya ako in personal syempre binati ko din siya ng happy b-dei hehe prar hindi halata kasi kasama namen dito sina ate kaya un ganun ang batian namen haixt im so happy talaga.:]] march,26,2011, 2nd b-day ng pamangkin ko masaya kasi dameng handa hehe:]] syempre dame ding people dito inimbita ko friends ko sa rizal sina jhamille at leonalyn grabe ang taba ni honeybunch ko si jhamille syempre kameng dalwa ni sis ganun pa din payat pa din hehe walang pingabago eh eh..dito magkakasama kame ay nagsama ang tatlong luka sa bahay namen hehe:]..nang maghapun na umuwi na yung dalwa,,pero dumating yung dalwa kung friend yung kambal kachurchmate ko yun matapos nila sa amen ngpunta na kame sa chucrh para magpraktis para sa sunday.oh my gulay itz sunday na makikta ko na naman ka.enemy ko laging na lang kasi si irap tapos nggagaya pa ng damit akui asar na asar pag ganun ayoko ng ganung tao eh plastik ako sa ganun kya ikw wag kang ganun ha..yari ka saken hehe jowk pi...:]]my god hindi ko namalayan malapit na pa lang mag,graduation hmm im so sad kasi alam mo na yun haha mamimis ko mga bhest ko mis you all guyz yingatz kayo always huh always pray nangyan si god para tulungan tayo sa lahat ng problems naten..sa susunod na lang uli nating pagkikita hehe..april,2,2011 graduation day hindi na ko nagpunta maiiyk lang ako thanks sa lahat bye.