Thursday, February 24, 2011

Ang Talambuhay Ni Ariel Presto




Nang Ako ay Nag-JSprom
Dito ng simula ang buhay ni Ariel Presto. Ipinag lihi daw ako n nang nanay ko sa mansanas na pula noong pinag bubuntis nya ako. Ipinanganak ako nang nanay ko sa Antipolo Rizal. Lola bite ko ang madrastang nag paanak sa nanay ko. Kaso nung bata ako ay di ako na binyagan sapagkat pa iba iba siya ng relihiyon ang napasukan niya. Pero na bawtismohan na ako.

Naaalala ko pa noong akoy bata pa ang saya nang aming buhaymag kakasama kaming lahat sa pag lalaro pamamasko. Ang aking kuya ang kasamako sa pag lalaro ng text card. Sa pag sapit ng gabi binabasahan ako ng ate ko nang ibat ibang fairy tales para makatulog ako.

Sa unang pag pasok ko sa antas nang grade 1 sa school ay meron agad akong nakaaway, kaya naiinis ako. Pero marami din naman akong mga nagging kaibigan.

Minsan nga nakita kung inaaway nang tatay ko ang nanay kokaya umiyak nalang ako nang umiyak dahil ayoko na nag aaway silang dalawa. Naalala ko pa nung sinasabunutan ako ng tiya ko. Kaya nagalit ang nanay ko ng nalaman ito. Nag madali ang nanay ko na mag punta at sinampal nang nanay ko ang tiya ko. Saka lang atanggal ang kamay nito sa akin.pinaalis kami sa tinitirhan naming dahil sa tiya ko ang inuupahan naming, pag lalaba lang ang trabaho nang nanay ko. Tatay ko naman ay isang mason at karpintero. Minsan naman nag lalako ng isda ang nanay ko.kaya minsan nasama ako , ako ang taga abot ng sukli nila.at pag nag lalabada ang nanay ko ay isinasama niya ako pero tuwing sabado lang.

Me with my friends
Nag laho na ang lahat nang yon ng lumayas ang nanay ko nang gabing natutulog kaming mag kakapatid pati tatay ko. Sa kadahilanang sinasakyan siya nang tatay ko. Kinabukasan iyak ako nang iyak kaya nahinto ako sa pag aaral.  Para hindi ako malungkot isinama ako nang tatay ko sa kapatid nito doon na ako iniwan ang sabi nya ay may bibilhin lang yun pala ay hindi na babalik. Pero ang diyan ang tita ko nag punta kami nang mall para ipamili ang nang gamit tulad nang damit sapatos at gamit sa eskwela tapos binigyan ako nang game boy para hindi ako mainip.

Pinag aral ako nang tiya ko sa probinsya sa samara. Masaya ang tiya ko sapagkat nakita niya na ako ay masaya. Nakita ko ang ibat ibang tanawin gayundin ang mga bundok banahaw, bulkang taal at bulkang bulusan. Tumigil kami sa matnog sorsogon. Bumaba kami nang bus at lumipat kami sa barko. First time kung makasakay ditto kaya manghang mangha ako. Pero gabi na di na kita ang tanawin sa dagat kaya natulog nalang ako ginising nalang ako ng tiya ko noong nakarating na kami sa samar sa look ng allen. Sumakay na kami ng bus at mga ilang minuto ay nakarating na kami sa bahay na tiya ko.di ko alam ang sinasabi nila dahil iba ang salita nila dahil visaya sila pero nag kalaon ay naintindihan kuna din sila.
nakaw na kuha ng kaklase ko
Barkada ko

Doon na ako nag aral .. maraming pagsubok ang kinaharap ko. Nabanga ako nagkasakit. Noong namatay ang tiyo ko ay nalunkot ako. At nang akoy nag high school na nag kagusto agad ako sa isang babae kaya niligawan ko ito at  napasagot ko naman sya. Kaya palagi kaming nag dedate ang pangalan niya ay daryl, nung lumipat siya ay lumipat di ako natapos naming ang 1st yr hanggang 2nd yr. ngunit nalaman kung umuwi ang kapatid ko kaya natuwa ako. Pero d na ako natutuwa sa kanya dahil may kadhinihingi sakin gaya ng pera at kung anu ano pa. naiinis ako sa kanya para bang nais niyang kunin ang lahat sa akin. Pero sinabi niya sa akin na alam nya kung nasan ang nanay naming ay nag patuloy ako ng 3rd yr. nag loko ako ng isang buwan dahil sinama ako nang kuya ko sa nanay ko nakita ko ang nanay ko at ang ipinalit niyang asawa nainis ako pero napag tanto ko na maayos naman ang buhay nang nanay ko sa San Pablo.
 Kaso ang kapalit noon ay 2yrs akong tambay sa nanay ko pero pag may trabahong inaalok saakin ay tinatanggap ko, naranasan ko na rin mag layas dahil sa paratang ng aking tatay tatayan. Pumunta ako g maynila na walang pera at kung maitatanung ninyo kung paano ako nakarating nang maynila ay nag 123 lng ako dahil wala nga akong pera. Naranasan kung matulog sa tabi ng kalsada ilalim ng tulay jeep at iba pang lugar at sasakyan. Sa pag kain naman ay nag didilihensya ako. Pero mag kalaon ng dalawang linggo ay umuwi narin ako nag tataka ako kung bakit wala manlang silang pakiaalam. Keya di  kuna ulit unulit na mag layas

Fearless group
Dito na ako nag  aral sa San Pablo kaya inasikaso ko ang lahat ng kinakailangan sa pag pasok sa school kya nakapag enroll ako sa dizon high marami na akong nakilala at mataas naman ang nakukuha kung grade natappos kuna ang 3rd yr at kasalukuyang ako ay graduating..

YAN ANG AKING BUHAY

No comments:

Post a Comment